Aktivna deca imaju kvalitetniji život
Fizički aktivni adolescenti su potvrdili značajno bolji kvalitet života vezan za zdravlje, dok su njihovi neaktivni vršnjaci zabeležili slabije rezultate na istoj skali koja meri kvalitet života, zaključili su australijski istraživači.
Dobro je poznato da fizička aktivnost povoljno utiče na krvni pritisak i telesnu masnoću. Suprotno tome, sedentarni način života je povezan sa gojaznošću u detinjstvu i određenim psihosocijalnim problemima, kao što su nasilničko ponašanje, ali odnosu između fizičkih i sedentarnih aktivnosti u pogledu zdravstvenog statusa među adolescentima nije posvećeno dovoljno pažnje u medicinskoj literaturi, tvrde autori.
Naučnici su istraživali veliki broj školske dece u 12-oj godini, a zatim u 17-oj da bi procenili vezu između fizičke aktivnosti i rezultata na skali kvaliteta života u vezi sa zdravljem među adolescentima tokom određenog vremenskog perioda, utvrdili odnos između sedentarnih aktivnosti i kvaliteta života u pogledu zdravlja i ispitali dugoročan uticaj fizičkih i sedentarnih aktivnosti na kvalitet života u pogledu zdravlja.
Učenici su popunjavali upitnike koji su podrazumevali informacije o različitim fizičkim i sedentarnim aktivnostima, uključujući vrste aktivnosti i vreme provedeno u tim aktivnostima.
U drugom istraživanju posle pet godina, učenici su takođe popunili pedijatrijski upitnik o kvalitetu života.
Najaktivnija deca tokom petogodišnjeg perioda zabeležila su najbolje ukupne, fizičke i društvene rezultate indeksa kvaliteta života. Suprotno tome, deca koja najviše ,,gledaju u ekran’’ imala su mnogo slabije ukupne fizičke, psihosocijalne, emocionalne i školske rezultate.
Ova otkrića mogu da posluže kao vodič u razvoju akcija koje promovišu dobrobit među adolescentima. Ponovo se u prvi plan stavlja potrebu za politikom i akcijama u oblasti javnog zdravlja koje promovišu manje gledanja u ekran u slobodno vreme a više fizičke aktivnosti, što može da ima povoljan uticaj ne samo na telesnu težinu i fizičku formu već i na opštu dobrobit tokom adolescencije i kasnije, zaključuju autori.